|
Lijnrecht Tegen Racisme
|
|
|
Werknemerscomité tegen racisme van de personeelsleden bij de VVM / De Lijn Antwerpen |
|
|
|
woensdag, februari 08, 2006 Voorwoord Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006
Een nieuw jaar is niet meer veraf en we sluiten het oude af met onze vierde nieuwsbrief. Het suikerfeest op het einde van de Ramadan was voor vele collega's niet alleen een dag van feesten, maar ook voor sommigen een dag waar men geconfronteerd werd met ontoelaatbaar gedrag van jongeren. In deze nieuwsbrief lees je de reactie van een collega en van iemand die op het terrein actief bezig is met jongeren. Verder in dit nummer een interview met Yunes Azzouz van Kosova 2, een multiculturele zaalvoetbalploeg van de stelplaats Hoboken. We blikken ook even terug op het gebeuren in de banlieues in Frankrijk en dit aan de hand van een getuigenis van twee voetballers die opgegroeid zijn in deze Franse voorsteden. Kerstmis en ook het Suikerfeest zijn feesten van vrede en verzoening. Het zou fijn zijn mocht deze sfeer niet enkel één dag duren, maar een heel jaar. Lijnrecht tegen Racisme wenst iedereen alvast een voorspoedig, verdraagzaam, maar vooral een gezond 2006. Namens Lijnrecht tegen Racisme. Herman Van Puymbroeck Contactpersonen voor Lijnrecht tegen racisme: De trendsetters Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006 Collega Annemie Brustens van de loods van Hoboken is nog eens in haar pen gekropen.
================== Twee voetballers groeiden op in de Franse voorsteden Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006
"Situatie jongeren moet verbeteren" "Geweld is er nooit zomaar" Incidenten met jongeren Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006 Bestuurders van tram en bus krijgen nogal eens te maken met vandalisme in en naar hun voertuig. Een collega stuurde ons daarover een reactie (tekst links). Gelijke kansen voor iedereen Geweld, in welke vorm dan ook, is niet goed te praten. Wat de frustratie of het doel van de geweldpleger ook mag zijn. Er zijn altijd onschuldige slachtoffers die de trauma's meedragen van de geweldpleging. Het is echter ook van belang om te kijken naar eventuele oorzaken die jongeren kunnen aanzetten tot geweld of agressief gedrag. Enkel op deze manier kunnen we meer doen dan aan symptoombestrijding. Wat kunnen de oorzaken zijn? Het alledaagse leven van allochtone jongeren is gekenmerkt door uitsluiting en verdringing bij het aanschuiven aan een maatschappelijk buffet. Deze uitsluiting manifesteert zich op vele vlakken. Onderwijs, culturele en religieuze beleving, huisvesting en de arbeidsmarkt, maar ook op het vlak van de vrijetijdsbesteding. We hoeven dit niet te herhalen, vele onderzoeken hebben deze achterstelling meermaals aangetoond. Dat enkele jongeren de pedalen verliezen en hun frustraties afreageren op onschuldige burgers is niet goed te praten, maar wel te begrijpen. Jongeren zijn niet altijd logisch en volgen hun gevoel, dat is typerend voor jong zijn, ongeacht in welke cultuur je bent grootgebracht. Ook blanke jongeren in de marginaliteit reageren op dezelfde manier. Wanneer jongeren voelen dat ze geen band hebben met de maatschappij, zullen zij die maatschappij ook aanvallen en raken op de plaatsen die het dichtst bij hen staan. Dat kan een jeugdwerker zijn, de wijkagent, de buurtwerker, het eigen jeugdlokaal, de bus of trambestuurder. Kortom, iedereen die in hun ogen de overheid en het gezag vertegenwoordigt. Als we geweldplegingen door jongeren willen beperken moeten we werk maken van gelijke kansen op werk en degelijk onderwijs, dat kan niet genoeg herhaald worden. Vrede voor iedereen Da's een goede basis om alle ellende uit de wereld te krijgen. Ied mubaraak, dat wensen mensen die de islam beleven elkaar toe na de vastentijd. Voor sommigen onder ons komt het feest van de vrede er aan, voor anderen onder ons is het net afgelopen. Het leuke is, dat wij, collega's ook wat voor mekaar kunnen doen en eventueel van dienst ruilen om onze werkmakkers die dag te gunnen met familie en vrienden. Dat is ook wat heel wat collega's gedaan hebben. Andersom, wordt ook onderling geruild om kerst te kunnen vieren voor zij die dat belangrijk vinden. Heel teleurstellend was het om vast te stellen dat uitgerekend op een dag die voor onze moslims in het teken van die vrede stond - afgelopen 3 november - er opvallend meer agressie te merken was. Kan dat misschien te wijten zijn aan overdreven uitgelatenheid na het feestvieren? Ik besef wel dat geweld meer voorkomt in onze metropool, maar die dag was duidelijk een uitschieter. Tot driemaal toe op één dag is toch echt wel teveel om nog over een gewone dag te spreken. Als men dan als afsluiter een steen door een venster van je voertuig gooit en de passagiers zich op de grond moeten werpen met het idee dat er een oorlog aan de gang is, stel je toch de vraag: waarom? Wanneer je na afloop van zo'n werkdag vol emoties thuiskomt, is het maar menselijk dat het woord 'vrede' een bittere nasmaak krijgt. Beseffende ook dat deze vandalen niet op hun (mis)daad gewezen worden, want er wordt niet veel ondernomen om hen te vatten. Zo zal het veel langer duren voor deze jongeren beseffen dat zulk gedrag niet kan. Nog spijtiger is het dat mensen die deze feestdag echt op een integere manier willen beleven daardoor ook met de vinger worden gewezen, want ze worden over dezelfde kam geschoren. Uiteraard is het niet de bedoeling om welke godsdienst dan ook af te breken of met de vinger te wijzen, maar het ene strookt niet met het andere. Wellicht heeft de islam, net als het katholieke geloof, te kampen met het probleem dat nogal wat mensen een geloofsovertuiging gebruiken en/of misbruiken, maar niet bezitten. Er is dus nog heel veel werk aan de winkel. De zaalvoetbalploeg van tramloods Hoboken Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006 Vorig jaar startte zaalvoetbalploeg Kosova 2 op initiatief van enkele allochtone collega's. Dit jaar is de ploeg al goed op dreef gekomen. Ze eindigden tweede in hun reeks en spelen vanaf januari de eindronde met de zes beste ploegen uit de drie reeksen. En dat allemaal onder de deskundige leiding van coach Walter Brack.
Sociale inspecteurs pakken ook discriminatie aan Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006 Sinds augustus is de sociale inspectie in staat om bedrijven en organisaties te controleren op racisme en discriminatie. Objectief, de beweging voor gelijke rechten, heeft hierover Ludo Beck, adviseur-generaal van de Algemene Directie Toezicht Sociale Wetten geïnterviewd. Je kan het interview lezen op www.allrights.be (Racisme op de werkvloer - Info) Minister Van Brempt ontvangt allochtone tram- en busbestuurders Nieuwsbrief 4 / voorjaar 2006 Minister Van Brempt, bevoegd voor Gelijke Kansen en Mobiliteit en dus voor De Lijn wou graag eens een gesprek met een aantal allochtone tram- en busbestuurders. De ontmoeting ging door op zaterdag 29 oktober in "Het Keerpunt" in Borgerhout. Sinds haar aantreden als Minister van Gelijke Kansen voert mevrouw Van Brempt regelmatig gesprekken met allochtonen (voornamelijk vrouwen). Ze wil daardoor een beter zicht krijgen op hun positie in de samenleving. Dit was wel haar eerste gesprek met een mannelijke doelgroep. Mevrouw Van Brempt beloofde de aanwezigen de knelpunten en bekommernissen die ter sprake zijn geweest in overleg met de directie van De Lijn te bekijken hoe deze diversiteit kan samengaan met een goede werksfeer. De vakbond kan daar een rol in spelen, maar de werkgever moet hierin ook haar verantwoordelijkheid nemen. |
'wit' veronderstellen wij
In de eerste weken van november kreeg je elke dag verslag over de rellen in de Franse voorsteden. Heel wat collega's stelden zich de vraag hoe dit mogelijk was. Hoe kom je tot zo'n blinde woede? 
Yunes Azzouz is 29 jaar, getrouwd en heeft 2 kinderen.