Voorwoord:  “DIT NOOIT MEER” 

De stille mars van 26 mei in Antwerpen is uitgegroeid tot een massaal “neen” tegen elke vorm van racisme. De oma van de vermoorde kleuter Luna, verwoordde het als volgt: ”Er is een ideologie die dit soort gruwel toelaat”.

Samen met haar en alle anderen zeggen wij vandaag: “DIT NOOIT MEER”.

Twintigduizend mensen hebben op die uitgeregende dag duidelijk een signaal gegeven voor een verdraagzame, warme en multiculturele samenleving, met respect voor iedereen. Het signaal dat racisme en onverdraagzaamheid niet kunnen.

Als antiracistische organisatie zetten wij dan ook op de werkvloer die waarden voorop.

De diversiteit is ook bij ons, chauffeurs, de realiteit. Laten we daarom samen werken en  samen praten. Maar multicultureel communiceren is een verhaal dat nooit af is. Het is eigenlijk een zaak om de diversiteit in ons bedrijf een centrale plaats te geven.

Het vergt betrokkenheid en actieve deelname van zowel de werkgever als de werknemers.

Namens Lijnrecht tegen Racisme
Herman Van Puymbroeck
Coördinator

Nieuwsbrief 5 juni 2006

Het project "Lijn 12" kende dit schooljaar zijn tweede jaargang.

Vorig schooljaar ging het van start met als doel "een tramrit op lijn 12 voor alle betrokkenen zo aangenaam mogelijk te maken". Het project werkte met jongeren van de scholen Don Bosco, KTA en de Begijnenvest en bracht hen via gesprekken en radioprogramma's in contact met de andere gebruikers en de trambestuurders. Via de Lijnspotting en de centrale controle was De Lijn bij het project betrokken.

Een aangename rit
Jan Van Dijck, projectbegeleider: "De evaluatie van het project was ook voor De Lijn positief. Ze kregen minder meldingen binnen van incidenten op lijn 12. Daarop heeft De Lijn, samen met de cel preventie van de Bijzondere jeugdbijstand  een verlenging van het project gefinancierd. Deze keer was het wel de bedoeling om op basis van de Antwerpse ervaring een draaiboek uit te werken dat ook bruikbaar was in andere entiteiten van De Lijn. Ook in andere steden zou De Lijn een gelijkaardige aanpak willen opstarten."

Chauffeurs op school
Dit jaar is er een school bijgekomen, namelijk die van de Pierenbergstraat. En terwijl vorig jaar de chauffeurs slechts helemaal op het einde bij het project betrokken waren, heeft De Lijn nu vier chauffeurs vrijgemaakt om mee te werken in het project : Karine Vermeiren, Emiel Verhoeven, François Bernaerts en Jan Gillis. Ze hadden elk een school waarmee ze een programma uitvoerden.
Hun reacties.

Emiel Verhoeven zat op de Begijnenvest:
"De samenwerking met de school verliep voorbeeldig. We hebben met de leerkrachten en de leerlingen het programma besproken en vastgelegd. Dat bestond uit een bezoek aan de stelplaats , de metro en het trammuseum en een intern radioprogramma in de school. De leerlingen, in mijn geval allemaal allochtonen, zijn echt toffe gasten en fijn om mee te werken. Er zijn al heel wat jongeren die ons erkennen op de tram en positief reageren. Ook de leerkrachten zijn super enthousiast. Ik vind het een zeer zinvol project."

 

Karine Vermeiren merkt het effect van het project:
“De jongeren waar wij mee samenwerken gedragen zich heel anders op de tram. Wij hopen dat ze dat verder zetten in hun school. Als er problemen zijn dan nemen we contact op met de centrale controle en die gaat dan met de directie van die school praten.”

 

François Bernaerts vond op Don Bosco een goede samenwerking met directie en leerkrachten:
“We hadden een loodsbezoek en de leerlingen deden interviews in de metro. Onze inbreng is vooral vanuit onze eigen ervaringen. De leerlingen werkten heel goed mee tijdens de activiteiten. Ik vind het zeker geslaagd.”

 

Ook Jan Gillis is enthousiast::
“Ik heb altijd erg positief gestaan tegenover de jeugdige reizigers. Nu heb ik het gevoel dat wat ik al jaren tracht te doen nu een klankbord vindt in een officiële vorm.
We werken heel interactief. Zonder de inbreng van de leerlingen loopt het vast. We lokken hen uit hun kot om uitspraken te doen waar ze dan zelf van opkijken of elkaar in vraag gaan stellen. Onder meer via het intern radioprogramma in de school konden we alle klassen betrekken.”

==========

Tot slot nog deze uitsmijter van Jan Van Dijck, de projectbegeleider:

“De meeste mensen die aan het project meewerkten, genoten van de dialoog die op gang is gekomen.”

 

Hopelijk kan deze dialoog op één of andere manier verder gaan.

 

Nieuwsbrief 5 juni 2006

Gelezen en genoteerd

Een groot deel van de Oostenrijkse bevolking zou niet slagen voor de test die het land wil voorleggen aan immigranten. Uit een onderzoek blijkt dat een derde van de Oostenrijkers problemen zou hebben om burger van zijn eigen land te worden.

De immigratietest is een multiple choice-examen met drie antwoordmogelijkheden per vraag. Buitenlanders die de Oostenrijkse nationaliteit willen, moeten negen van de achttien vragen juist beantwoorden. Ze moeten bovendien tot 1.500 euro betalen.

Nieuwsbrief 5 juni 2006

Neger. Volgens Van Dale vindt dit woord z'n oorsprong rond 1644 in het Spaanse en Portugese woord negro/negra, zwart.
Heel simpel eigenlijk, afgaande van de huidskleur van de Afrikaanse bevolking die men zo graag inzette voor slavenarbeid. Daarover zijn heel wat boeken geschreven en films gedraaid. Wie kent bijvoorbeeld niet 'De hut van oom Tom'?

Wie tijdens z'n schooltijd in de geschiedenisles een beetje oplette, heeft die romans en die films niet nodig om te beseffen dat het uitermate dom is mensen te be- of veroordelen naargelang van de huidskleur. Na de wreedheden van het verleden, moeten we eindelijk eens durven toegeven dat ons menselijk intellect niet in de huidskleur maar wel veel dieper zit.

De geschiedenis heeft de wereld gemaakt tot wat die nu is. Globaal gezien zijn noch de blanken (spijtig genoeg zijn er mensen met een andere mening) noch de zwarten opgetogen met dit erfgoed.
De mensheid leert door z'n fouten en kan ze proberen recht te zetten, maar de oorlogen en het vele leed dat volkeren elkaar aandeden, kunnen helaas niet ongedaan gemaakt worden. We kunnen wel rekening houden met elkaars gevoelens.

Het Nederlandse woord neger wekt bij vele kleurlingen een wrang gevoel, wat begrijpelijk is. In onze westerse naïviteit staan we daar echter niet bij stil als we dit woord gebruiken. Wordt het niet zo'n beetje tijd dat we af en toe eens op ons gaan letten? Alternatieven zijn er voldoende. Indien het nodig is een individu te beschrijven en het ras een aanduiding is, kan men eventueel spreken (of schrijven) over een zwarte, Afrikaan of kleurling, net als Aziaat of blanke zo vaak gebruikt wordt. Maar, laat best achterwege een zwart Afrikaanse neger te beschrijven, want dan kan je evenzeer praten over een witte, blanke, Noord-Europese bleekscheet… als ie tenminste niet tijdens de zomervakantie heeft liggen bruinbakken op één of ander tropisch strand.

Annemie Brusten

Collega’s van de loods van Hoboken
op de stille mars
van 26 mei in Antwerpen

Nieuwsbrief 5 juni 2006

Op 10 maart namen de zaalvoetbal– ploegen Kosova 1 en Kosova 2 het tegen elkaar op.
De wedstrijd eindigde op een nipte maar verdiende overwinning van Kosova 1 met 4-3.
De mannen van Hoboken (Kosova 2) haalden de vierde plaats in de hoogste finalereeks van het sportverbond KSAH. Proficiat mannen!
Kosova1 deed nog beter en eindigde op de tweede plaats. Fantastisch!
Volgend seizoen gaan beide teams voor de titel. Zeker weten! 
Op 10 maart namen de zaalvoetbalploegen Kosova 1 en Kosova 2 het tegen elkaar op.
De wedstrijd eindigde op een nipte maar verdiende overwinning van Kosova 1 met 4-3.
De mannen van Hoboken (Kosova 2) haalden de vierde plaats in de hoogste finalereeks van het sportverbond KSAH. Proficiat mannen!
Kosova1 deed nog beter en eindigde op de tweede plaats. Fantastisch!
Volgend seizoen gaan beide teams voor de titel. Zeker weten!